یکی از مشکلات اصلی در گفتگوهای جواد ظریف و جان کری:
– جان!
– جان؟
– جان!
– جان؟
– ای بابا… جاااان!
– جاااان؟
– کری؟
– جان؟
– جان!… کری؟
– جان؟
– میگم کری؟
– جان؟
– جان کری.
– بله؟
-خب چرا عین آم صحبت نمی‌کنی؟
– خب آخه هی اسممو میگی منم میگم جان؟ تو دوباره اسممو میگی.
– خب حالا جان!
– جان؟
– پدر جان!
– ریچارد.
– ریچارد دیگه کیه؟
– پدرم.
– گور پدرت، جان!
-جان؟
………..
(و این مکالمه هر بار در ژنو و وین ادامه دارد…)
