استاد حسن رحیم پور ازغدی
ما یک جریان واقعى در لایه هاى جمهورى اسلامى و انقلاب داشتیم و داریم که گاهى ضعیف و گاهى قوى می شود که همواره خواسته اصول و ارزشهاى انقلابى، آرمان هاى اسلامى و فرمایشات امام و قانون اساسى که از دهه اول ترسیم شده را یا مبهم کند یا جابجا کند یا تغییر بدهد یا رقیق کند و خنثى کند تا جائى که اصلاً معلوم نباشد ماهیت و هویت آن چیست و فقط اسمى از آن باقى بماند.
اصولى که در ابتداى دهه چهارم انقلاب باید براى نسل شما مجدداً غبارزدایى شود و شفاف سازى شود، در ظرف بیش از سه دهه، سیصدهزار شهید و جانباز و مفقود داده است. سیصد هزار شهید براى این اصول فدا شده اند. بعضى خانواده ها چهارتا چهارتا شهید داده اند و هیچکس دیگر در خانه شان نمانده. چندصد هزار شهید و جانباز و مفقود داده ایم، آنوقت یک عده می خواهند با سى تا کشته انقلاب را پس بگیرند و بردارند بروند! خیلیه آقا! سى تا تا سیصدهزارتا! سیصدهزار باید بدهید! سیصدهزار بدهید، تحویلتان می دهیم! معامله را بهم نمی زنیم، سه هزار تا بدهید تحویلتان می دهیم! ( خنده حضار) ما سیصد هزار از این بچه هاى پاک که عکس شان به دیوار است داده ایم و جلوى چشم ما اینها پرپر شده اند!
جریان تحریف، جریان سازش و خط تسلیم طلبى در برابر غرب، یک جنبش ارتجاعى است. ارتجاع به دوران ماقبل انقلاب و ارزش هاى ماقبل انقلاب. البته گاهى براى این ارتجاع ممکن است از ادبیات انقلاب استفاده شود، از شاخصه هاى مذهبى و نمادهاى جمهورى اسلامى استفاده شود.
اشخاص هم مهم نیستند، اشخاص تغییر کرده اند و بازهم خواهند کرد ولى خط همان خطى است که از دهه اول انقلاب جلوى امام ایستاد. یک عده سیاهى لشگر هم همیشه فریب ظاهر سازى و عوام فریبى این جریان را می خوردند و مورد استفاده قرار می گرفتند.
این جریانى که می خواهیم به آن توجه دهیم، جریانى است که ارزش هاى اسلامى و انقلابى را صرفاً دنیاگرایانه، لذت جویانه و سوداگرایانه فهمیده و تفسیر می کند. یعنى مدام سعى کرده انقلاب را به رنگ حاکمان جهان درآورد. انقلاب ما اپوزیسیون است در برابر قدرت حاکم بر جهان اما مدام عده اى خواسته اند با انواع توجیهات، آنرا به رنگ حاکمان جهان درآورند.
“انقلاب، خطر استحاله در نبرد ایدئولوژیک ١” سال ١٣٨٨
