بر اساس بیانیه‌ای که اندیشکده یقین در تکذیبیه‌ی عدم تودیع وثیقه توسط استاد عباسی صادر کرده است، معلوم می‌شود وثیقه‌ی استاد به حدی سنگین بوده که از عهده‌ی بضاعت نیروهای کم‌بضاعت انقلابی خارج است. حال بگذریم از این‌که اساساً چرا باید چنین وثیقه‌ای تعیین گردد و این‌که چرا در آخرین ساعات اداری تنظیم شود که امکان فراهم کردن نباشد، مسأله این است که ما جوانان انقلابی در تأمین این هزینه چه کمکی می‌توانیم بکنیم؟
بیانیه این پویش
بسم الله الرحمن الرحیم
الَّذِینَ آمَنُوا وَ هَاجَرُوا وَ جَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّـهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَهً عِندَ اللَّـهِ وَ أُولَکَ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿۹:۲۰﴾
انسان‌ها دو دسته‌اند، یا از خود قصه دارند یا قصه دیگران را تعریف می‌کنند. آدم‌های انقلابی، آدم‌هایی هستند که قصه‌سازند. قهرمانان قصه‌ساز مسلمان، مأمور به تکلیف هستند نه نتیجه. این ما انسان‌های قصه‌گو هستیم که باید وظیفه‌ی تاریخی خودمان را روشن کنیم؛ تاریخ هیچ‌گاه امّتی را به‌خاطر غفلت نستوده است.
قصه دوران ما حفظ انقلاب و آرمان‌های آن است. انقلاب کردن هزینه دارد، انقلابی ماندن اما هزینه‌ی بیشتری می‌خواهد؛ بذل جان و مال و آبرو. حسن عباسی در قامت عمار انقلاب، این‌بار پای در بند است؛ او هزینه‌ی انقلابی‌گری‌اش را داده، می‌دهد، و خواهد داد، در این بین، تاریخی منتظر ما مؤمنان انقلابی است که با این قصه چه می‌کنیم؟
اکنون که حسن عباسی پس از گذشت سال‌ها مجاهدت با جان و مال و آبرو، بارها به دادگاه رفته، اما بدخواهان انقلاب راه به جایی نبرده بودند، این‌بار قرار وثیقه به حدی نجومی صادر شد که از عهده‌ی انقلابیونی که فیش‌های نجومی ندارند و به شبکه‌های قدرت مالی وصل نیستند خارج است. جوانان مؤمن انقلابی با جهاد مالی خود به پا خیزید تا با یاری خداوند متعال و برکت پول‌های خمس‌داده‌مان این وثیقه را برای آزادی عمار انقلاب در روزهای سخت حفظ انقلاب تأمین کنیم.
به این پویش بپیوندید
