عنوان: فاتحین تاریخ
گوینده: حمید بیگ پور
تنظیم: امیر نجفی امامی
تهیه کننده: بچه‌های قلم
پخش آنلاین:
کیفیت عالی
[audio:http://bachehayeghalam.ir/wp-content/uploads/2018/03/fatehin-tarikh-128kb-www.BGH_.ir_.mp3]
کیفیت خوب
[audio:http://bachehayeghalam.ir/wp-content/uploads/2018/03/fatehin-tarikh-32kb-www.BGH_.ir_.mp3]
دانلود با لینک مستقیم:
.: کیفیت خیلی عالی با حجم ۴.۵ مگابایت
.: کیفیت عالی با حجم ۱.۲ مگابایت
دانلود به وسیله کد QR مخصوص تلفن همراه هوشمند:
کیفیت عالی
کیفیت خوب
کد پخش HTML5:
جهت استفاده در وبلاگ و وب سایت.
متن نوا:
ما به کربلا دیر رسیدیم.
بعد از غروب آمدیم،
وقتی رسیدیم سرها روی نیزه رفته بود،
پیکرها روی زمین رها و خیمه ها خاکستر شده بود…
نه کربلا!
که قبل‌تر در ماجرای کوچه‌ی بنی هاشم هم غایب بودیم.
اصلاً ما بعد از نماز صبح به مسجد کوفه رسیدیم.
وقتی رسیدیم،
ماه منشق شده بود و محراب استخر خون بود.
پیش از آن که ما بیاییم،
حتی جنگ تحمیلی هم تمام شده بود،
روح خدا قطعنامه را پذیرفته بود و جام زهر را تنها سر کشیده بود.
اصلا نسل ما خود امام را هم ندید،
ما بعد قطعنامه‌ای‌ها،
وقتی به دنیا آمدیم،
بت‌شکن رفته بود و با خلف صالحش بیعت کردیم.
ما غایبان،
یا لَیْتَنیٰ کُنّا مَعَک گویان همیشه‌ی تاریخ بودیم.
اما در سوریه،
سر بزنگاه رسیدیم،
دقیقاً ابتدای ورودی خالدیه.
همه دیدند که ما چقدر محکم ایستادیم،
وقتی همه رفتند،
ما تنها ماندیم با دشمنی که از همه طرف روی ما آتش می‌ریخت.
محمد آژند،
مرتضی کریمی،
و جاوید الاثرهایی که هنوز روی زمین ماند‌ه‌اند،
استقامت ما را گواهی می‌دهند.
بلاس،
الحاظر،
جمیمه،
مریمین،
چه فرقی می‌کند؟
تاریخ گواهی می‌دهد در شهرک راهبردی العیس، ما از همه زود تر رسیدیم،
بر خلاف همیشه‌ی تاریخ.
در ورودیِ شهر،
چهار نفر از ما برای همیشه از بقیه جلو زدند.
بخش‌هایی از پیکر دو تن از شهدای دهه هفتادی‌مان را همان جا خاک کردیم،
تا نشانمان فراموش نشود و رد پایمان بماند و تاریخ بداند زین پس با ما رو به روست.
فاتحین تاریخ ماییم…
دوران ما تازه شروع شده است.
زین پس در هرجای عالم،
هر ظالمی بخواهد به مظلومی جفا کند،
هر مستکبری بخواهد به مستضعفی تعدی کند،
رد پای ما آنجاست.
هر کس می‌خواهد گردن کشی کند،
اول باید با مادرانی که در همین محله‌های فلاح، جماران، محلاتی، یافت آباد ،جیحون و لویزان دارند شیر تربیت می‌کنند تکلیفش را روشن کند.
به بهای خون برادران شهیدمان،
نسل ما بعد قطعنامه ای‌ها،
زین پس سرش را با غرور بالا می‌گیرد.
روی سنگ قبرهای ما بدهید تاریخ شهادت‌هایمان را درشت حک کنند و با افتخار،
بنویسند محل شهادت هایمان را:
حلب،
حومه دمشق،
درعا،
صنعا،
یمن،
عراق،
موصل،
بیروت،
فلوجه،
بلندی‌های جولان،
سرزمین‌های اشغالی انشا الله.
چه فرقی می‌کند؟
آیندگان بدانند سربازان بدون مرز انقلاب اسلامی،
نتوانستند میلیون‌ها آواره و کودک بی‌خانمان،
هزاران ناموس بر باد رفته‌ی مسلمانان،
و مردهای سرشکسته و سرزمین‌های سوخته را ببینند و کوله بار هجرت و فانوسقه‌ی جنگ نبندند.
والسلام!
