بچه های قلم
  • صفحه اصلی
  • قلم نوشت
  • اشک قلم
  • قلمخند
  • رادیو قلم
  • ویدئو قلم
  • تصویر روز

بچه‌ های قلم » قلم نوشت » سیاست داخلی

میر حسین موسوی! و حکایتی که همچنان باقیست.

هرچه می‌خواهم مطلب اصلی وبلاگ را از حوزه سیاست داخلی خارج و از مطالب دیگری استفاده کنم، شرایط زمانی و جو سیاسی جامعه و مهمتر از همه، بازخوردهای مطالب و دیدگاه‌های سیاسی در مطالب و روزنوشت‌های گذشته، که در کامنت‌ها و ایمیل‌های خصوصی نمایان است باعث شد تا بازهم حوزه سیاست داخلی و موضوع سیاسی روز، یعنی انتخابات و حوادث بعداز آن را انتخاب کنم.

اما مطلب پیش‌رو، از نوشته‌های من نیست، بلکه متن یکی از کامنت‌هایی است که در مطلب پیشین سایت با عنوان "آقای موسوی، یادتان نرود! چون ما یادمان نمی‌رود" توسط یکی از بازدیدکنندگان محترم، در پاسخ به فحاشی‌ها و بعضاً استدلال‌های بدون مدرک و سند مدعیان داده شده بود.

پیشنهاد می‌کنم مطلب مورد نظر و پیام‌های آن را بخوانید تا هرچه بیشتر در فضای موضوع قرار بگیرید. برخی نام‌های هم که در متن پیام آمده، مربوط به نویسندگان برخی کامنت‌ها می‌باشد.

لازم می‌دانم که در اینجا از نویسنده محترم آن پیام، سرکار خانم "فاطمه الف" تشکر و قدردانی نمایم.
امیدوارم همه ما با نگاهی منطقی و بر پایه‌ی استدلال‌های عقلی به طرفداری یا نقد شخص، گروه و یا جریان خاصی بپردازیم.

۱۷:۰۲ - جمعه ۱۳۸۸/۰۶/۲۰

آقای موسوی، یادتان نرود! چون ما یادمان نمی‌رود

بیش از دو ماه از انتخابات دهم ریاست جمهوری گذشت.

انتخاباتی که اوج و شکوه مردم‌سالاری دینی را به نمایش گذاشت و دموکراسی غربی را به چالش کشید و همین بود که خیلی‌ها آن را تاب نیاوردند و خواسته و برخی‌ها ناخواسته درگیر حوادثی شدند که درس‌های فراوانی برای سیاسیون و نخبگان و مردم داشت.

این روزها شاهد برگزاری دادگاه برخی متهمین حوادث پس‌از انتخابات هستیم.
حوادثی که دلایل بروز آن را می‌توان به صورت خلاصه این‌گونه بیان کرد:

– عدم پایبندی میرحسین موسوی به قانون و زیرپا گذاشتن تمامی اصول قانونی در ارتباط با موضوع انتخابات، با وجود این‌که شعار قانون و قانون‌گرایی از کلیدواژه‌های تکراری او در نشست‌ها و میتینگ‌های تبلیغاتی‌اش بود.
– عدم ولایت‌پذیری موسوی، با وجود دیدار با مقام معظم رهبری و خود رأیی او.
– عدم آشنایی کاندیدای مغلوب از فضای سیاسی و جو حاکم بر جامعه.
– تمسک و توجه به گزارشات اطرافیان غرض‌ورز، در ارائه گزارشات انتخاباتی و عدم توجه به واقعیات موجود کشور.
– قدرت‌پرستی و ریاست‌طلبی برخی جریان‌ها و احزاب سیاسی هوادار کاندیدای شکست خورده در انتخابات.
– نامه‌پراکنی و صدور بیانیه‌های تحریک‌آمیز و به بازی گرفتن احساسات بخشی از جامعه و سوء استفاده از آن‌ها و به خصوص قشر جوان.
– به خیابان کشاندن معترضین و حضور در تجمعات غیرقانونی.
– تمسک و رجوع به رسانه‌های بیگانه مانند BBC ، VOA و… توسط موسوی و اطرافیانش.

۰۳:۵۵ - جمعه ۱۳۸۸/۰۵/۳۰

در انتخابات دهم ریاست جمهوری چه گذشت؟

دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که در ۲۲ خرداد ۸۸ برگزار شد، فراز و نشیب‌های زیادی داشت.

چهار کاندیدای رقیب با رقابتی ناهمگون به کارزار انتخابات وارد شدند و فعالیت‌های انتخاباتی خود را آغاز کردند.

رقابتی بین رضایی، کروبی و موسوی از یک طرف و محمود احمدی نژاد از طرف دیگر!
رقابت بین سه کاندیدای مقابل احمدی‌نژاد، در حقیقت یک معاشقعه‌ی سیاسی بود تا رقابت سیاسی! که نمونه‌ی عینی این ادعا را مردم به صورت زنده و مستقیم، در مناظرات تلویزیونی دیدند و در مناظره بین کروبی و موسوی به اوج خود رسید. مناظره‌ای که نه برای نقد دیدگاه کلان یکدیگر، بلکه صرفاً برای تخریب دولت نهم و محمود احمدی‌نژاد برگزار شده بود.

محسن رضایی ظاهراً به صورت مستقل وارد انتخابات شد، اما نحوه عمل‌کرد و موضع‌گیری‌های تبلیغاتی و نطق‌های انتخاباتی‌اش، سمت و سوی دیگری را نشان می‌داد.

مهدی کروبی که به تعبیر برخی مدعیان جریان اصلاح‌طلبی، از ناخلفان طیف اصلاح‌طلب و از مغضوبین آن جریان بود! در سناریویی از پیش طراحی شده، توسط تعدادی از تندروهای جریان اصلاح‌طلب مانند: کرباسچی، عباس عبدی، الویری، مهاجرانی، ابطحی و… دوره شد تا برنامه‌ریزی‌های اصلاح‌طلبان در انتخابات را به هم نزند! و آراء رأی دهندگان به میر حسین موسوی را نشکند. به عبارت دیگر، طیف تندرو اصلاح‌طلبان با این تاکتیک، او را به صورت غیر مستقیم کنترل کرد.
به این صورت که با برنامه‌ریزی‌های اشتباه و ارائه‌ی راهبردها، آمارها و روش‌های غلط، او را به مسیری سوق دادند که باعث شد مهدی کروبی در نگاه مردم، شخصی ساده‌لوح و فاقد تفکر مستقل و پویا جلوه داده شود و نتیجه آن شد که در انتخابات دیدیم.

۲۰:۵۲ - سه شنبه ۱۳۸۸/۰۳/۲۶

به احمدی نژاد رأی می‌دهم، زیرا…

لازم به شرح و توضیح و تفسیر و دلیل و مدرک ندارد.
همگی، از پیر و جوان و زن و مرد و کوچک و بزرگ و اصلاح‌طلب و دوم خردادی و اصول‌گرا و حامی و منتقد، اگر صادق باشیم! با چشم و گوش خود می‌بینیم و می‌شنویم و شاهد آن هستیم!
چه چیزی را؟
خب معلوم است، تخریب و تهمت و دروغ و افتراء بستن به دیگران که شاخ و دم ندارد!
لازم هم نیست طرفدار شخص خاصی باشیم یا نباشیم، حتی اگر خودمان از عاملان آن‌چه در سطر بالا آمد، باشیم، خودمان را که نمی توانیم گول بزنیم و فریب دهیم! بماند که از زبان و عمل‌مان چه صادر می‌شود!

فضای آلوده تبلیغاتی [بخوانید تخریباتی!] که برخی کاندیداها و اطرافیانشان و متأسفانه برخی از هواداران نا آگاهشان آغاز کرده‌اند و روز به روز، بیشتر به آن دامن می‌زنند و باز هم متأسفانه، اینترنت مکانی برای انتشار حجم عظیمی از این تخریب‌ها شده، باعث شد، که با تعدادی از دوستان وبلاگ‌نویس، به فکر راه‌اندازی موج وبلاگ‌نویسی یا همان بازی وبلاگی خودمان بی‌افتیم تا از وبلاگ نویسان حامی دکتر احمدی‌نژاد و دولت عدالت محور دعوت کنیم، حتی در حد چند کلمه هم که شده، دلایلشان برای انتخاب دکتر احمدی نژاد را با زبانی ساده و خودمانی، در وبلاگ‌هایشان منتشر کنند تا حداقل، گوشه‌ای از این تخریب‌های ناجوانمردانه را پاسخ داده باشیم.
بر اساس پیشنهاد دوستان، قرار بر این شد تا آغاز کننده این حرکت من باشم.

چند نکته مهم:
قبل از این‌که مطلب خودم را شروع کنم، از دوستانی که از طرف وبلاگ بچه‌های قلم و یا دیگر وبلاگ‌نویسان و یا تبلیغات اینترنتی به این موج خودجوش وبلاگی دعوت می‌شوند و چه عزیزانی که به صورت شخصی و بدون دعوت که البته باعث افتخار ماست، در این حرکت همراهی می‌کنند، خواهشمندم در نوشته‌هایشان به نکات زیر توجه کنند:

۱- در صورت امکان، تیتر و آغاز مطلب خود را با عنوان "به احمدی‌نژاد رأی می‌دهم، زیرا…" شروع نمایید [اصراری در این‌باره نیست و مهم، محتوی است، اما توجه به این نکته، در رکوردهای جستجو تأثیر خوبی دارد].
۲- اگر وبلاگ‌نویس نبوده و فقط کاربر اینترنت هستید، می‌توانید پیام خود را در پشتیبانی از دکتر احمدی‌نژاد و یا موضوع این مطلب، در بخش نظرات این یادداشت یا ارتباط با ما عنوان نمایید تا در ذیل همین مطلب منتشر شود.
۳- با توجه به اخلاق‌مدار بودن شخص دکتر احمدی‌نژاد و اجرای همین رویه در ستادهای تبلیغاتی ایشان، از هرگونه تخریب، تهمت، اهانت در نوشته‌های خود نسبت به کاندیداهای محترم جداً خودداری نمایید [در صورت عدم رعایت این موضوع، از درج نام و لینک وبلاگ، معذوریم].

۱۲:۴۹ - یکشنبه ۱۳۸۸/۰۳/۱۰

جمهوری که بود! جمهوری که هست! جمهوری که نیست! و رابطه میر حسین موسوی با چیزی به نام اصلاح‌طلبی! +سخنرانی ۳ خرداد ۸۸ در دانشگاه تهران همراه با فای

دوشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۸، تالار دکتر شریعتی دانشگاه اصفهان و همه منتظرند تا ببیند دکتر حسن عباسی، در رابطه با موضوع بحثی که مثل همیشه از نامی غیر متعارف و خاص خبر می‌دهد چه به ارمغان آورده است.
و موضوع جلسه این بود:

"جمهوری که بود!
جمهوری که هست!
جمهوری که نیست!
جمهوری دهم".

با اینکه تا ساعت ۱۶ و شروع برنامه، یک ساعتی وقت مانده، تقریباً صندلی خالی در سالن وجود ندارد.
در این جمعیت، از هر طیف و عقیده و جناحی را می توانستی ببینی. به چهره‌‌های حضار که نگاه می‌کردی و مچ دست برخی از آن‌ها! و نوع ریش و لباس برخی دیگر، مطمئن می‌شدی که همه آمده‌اند؛ اصول‌گرا و اصلاح‌طلب، تحکیمی و انجمنی و بروبچه‌های جامعه اسلامی و بسیج که میزبان بود و البته عده‌ای که جزو هیچ‌کدام این‌ها نبودند و به قول یکی‌شان "از هفت دولت آزاد!".

بروبچه‌هایی هم از دانشگاه‌های دیگری مثل صنعتی اصفهان و برخی واحدهای دانشگاه آزاد هم مهمان بودند و البته من هم، یکی از این میهمان‌ها.

 موقعی که قرآن تلاوت و سرود جمهوری اسلامی پخش شد و دکتر عباسی صحبت‌هایش را شروع کرد، حتی راهروهای سالن نیز جایی برای ایستادن نداشت.

در مورد محتوی سخنرانی حرفی نمی‌زنم و اگر مایل بودید، می‌توانید تمامی آن را بدون کم و کاست به صورت صوتی دانلود کنید و یا اینکه اگر حال و حوصله ۳ ساعت و ۸ دقیقه سخنرانی و تریبون آزاد و شنیدن هوچی‌گری بعضی‌ها را ندارید، از گزیده‌های مهمی از این برنامه که به صورت صوتی وتصویری آماده شده استفاده نمایید.

۱۵:۲۹ - پنجشنبه ۱۳۸۸/۰۲/۳۱

روشنفکری در ۵ دقیقه

اگر جوات هستید، اگرآخرین مطلبی که مطالعه کرده اید تصمیم کبری بوده است، اگر قدرت تحلیل شما در حد پت و مت است ،اگر فرق اگزستانیالیسم و هویج را نمی دانید، نگران نباشید بسته های آموزشی " روشنفکری در ۵ دقیقه " به بازارآمد! ۱. اولین اصل، یادگرفتن تعدادی لغت پرملاته! هرچی بیشتر بدونید بهتره […]

۱۳:۳۴ - پنجشنبه ۱۳۸۸/۰۱/۶

استاد، حسن رحیم‌پور ازغدی و بچه‌های قلم

مباحث تئوریک در هر موضوعی، از بنیادی‌ترین مسائل برای ساختن شالوده و زیربنای یک تفکر، حرکت، جنبش و حتی یک انقلاب است.

در این میان افرادی که خود، یا دیگران آن‌ها را به عنوان تئوریسین و یا مروج تفکری خاص جلوه می‌دهند کم نیستند.
افرادی که گاهی در جایگاه یک انسان متفکر و دل‌سوز، آگاهانه یا از روی غفلت، با بیان، تشریح و تفسیر عقاید مورد نظر خود، تیشه به ریشه‌ی مبانی اصلی یک اعتقاد می‌زنند و حتی باعث کج‌فهمی و حتی زوال یک اندیشه متعالی می‌شوند.

دین مبین اسلام و مکتب مترقی شیعه، از جمله ساختارهای قوی دینی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است که در طول ۱۴۰۰ سال گذشته، بیش‌ترین آسیب را از مروجان و مبلغان کج‌فهم و نادان و بی‌سواد دیده است.

مبلغین و تئورسین‌هایی که به دلیل عدم آشنایی دقیق با مفاهیم ناب اسلامی – شیعی و گاهی از روی غرض و مرض و دستمایه قرار گرفتن توسط عوامل تفرقه‌افکن استعمار، باعث به وجود آمدن انحرافات، اختلافات، بدعت‌ها و دین‌گریزی‌هایی در بین مسلمانان و شیعیان شده‌اند.

در زمان حاضر و در برهه‌ای که احاطه و هجمه رسانه‌های ارتباط جمعی، در قالب‌های سنتی و مدرن، به عنوان یکی از مهمترین ابزار اِعمال قدرت نرم، نظریات، عقاید، گرایشات و نحله‌های گوناگون فکر و مذهبی را منتشر می‌کنند، تشخیص حق از باطل و شناخت راه از چاه، بسیار سخت شده، به گونه‌ای که برای تشخیص مسیر صحیح فکر و عقیدتی، باید از اساتید و فرهیختگانی که دایره معلومات علمی و اعتقادی بالایی دارند بهره برد.

از میان اساتید موجود در کشور که در زمینه‌های عقیدتی و بنیادی اسلامی، شیعی و انقلابی، پژوهش‌های عمیق و کاربردی را داشته‌اند، می‌توان از استاد، حسن رحیم‌پور ازغدی نام برد.

ایشان در بسیاری از حوزه‌های نظری و بنیادین اندیشه‌ی اسلامی و انقلابی، مطالعات و پژوهش‌های فروانی را داشته‌اند که گوشه‌هایی از بازخورد عینی آن را می‌توان در جلسات سخنرانی و برنامه‌های رادیویی و تلوزیونی ایشان دید(۱).

استاد رحیم‌پور ازغدی از جمله مدرسان و اندیشمندانی است که می‌توان ایشان را جزء نسل دوم انقلاب اسلامی نامید [ایشان متولد سال ۱۳۴۲ هستند]، نسلی که در بهبوهه‌ی پیروزی انقلاب اسلامی نوجوانانی ۱۵ – ۱۶ ساله بودند و با آغاز جنگ هم، از رزمندگان و مدافعان کشور.

با توجه به کمبود منابع چندرسانه‌ای از آثار و سخنرانی‌های استاد رحیم‌پور ازغدی در اینترنت و حتی در سطح مراکز فرهنگی کشور [به دلیل عدم احساس نیاز وهمچنین توزیع نامناسسب]، به خصوص جهت کاربران و علاقه‌مندان خارج از کشور، مدیریت سایت بچه‌های قلم، در طراحی پروژه‌ی توسعه‌ی محتوایی سایت، یکی از اولین و مهمترین گزینه‌های مورد نظر خود، جهت انشار مطالب و فایل‌های صوتی و تصویری با غنای بالای علمی و پژوهشی را، استفاده از آثار این استاد گرانقدر قرار داده است.

۲۱:۵۴ - جمعه ۱۳۸۷/۱۲/۹

بازگشت از باز گشت

اِنْصَرَفْتُ یا سَیِّدى‏ یا اَمیرَالْمُؤْمِنینَ وَمَوْلاىَ، وَاَنْتَ یا اَبا عَبْدِاللَّهِ یا سَیِّدى‏، وَسَلامى‏ عَلَیْکُما مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، واصِلٌ ذلِکَ اِلَیْکُما، غَیْرُ مَحْجُوبٍ‏ عَنْکُما سَلامى‏ اِنْ شآءَ اللَّهُ سلام، سلام سلام سلام… داشت وداع می‌کرد و باز می‌گشت، ولی زیر لب سلام می‌داد، چرا که می‌دانست شبانه روز در محضر آنان است. حالا می‌دانست […]

۱۷:۰۵ - یکشنبه ۱۳۸۷/۱۰/۲۲

غزه اولین ایستگاه بود.

انْقَلَبْتُ عَلى‏ ماشآءَ اللَّهُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللَّهِ، مُفَوِّضاً اَمْرى‏ اِلَى اللَّهِ، مُلْجِأً ظَهْرى‏اِلَى اللَّهِ، مُتَوَکِّلاً عَلَى اللَّهِ، وَاَقُولُ حَسْبِىَ اللَّهُ وَکَفى‏، سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعى‏، لَیْسَ لى‏ وَرآءَ اللَّهِ وَوَرآئَکُمْ یا سادَتى‏ مُنْتَهى‏، ما شآءَ رَبّى‏ کانَ،وَمالَمْ یَشَأْ لَمْ یَکُنْ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللَّهِ، گفت: ما کربلا نرفته ایم از کربلا […]

۱۷:۴۷ - جمعه ۱۳۸۷/۱۰/۲۰

باز می گردم از این باغ برین

ِانّى‏اَنْقَلِبُ عَنْکُما مُنْتَظِراً، لِتَنَجُّزِ الْحاجَهِ وَقَضآئِها وَنَجاحِها مِنَ اللَّهِ‏ بِشَفاعَتِکُما لى‏ اِلَى اللَّهِ فى‏ ذلِکَ، فَلا اَخیبُ وَلا یَکُونُ مُنْقَلَبى‏ مُنْقَلَباً خآئِباً خاسِراً، بَلْ یَکُونُ مُنْقَلَبى‏ مُنْقَلَباً راجِحاً [راجیاً] مُفْلِحاً مُنْجِحاً،مُسْتَجاباً بِقَضآءِ جَمیعِ حَوائِجى‏، وَتَشَفَّعا لى‏ اِلَى اللَّهِ، باز می‌گردم از محضرتان در حالی که نگاهم منتظر است برای حاجت روایی و قدم هایم محکم […]

۱۷:۴۴ - جمعه ۱۳۸۷/۱۰/۲۰

  • صفحه 10 از 14
  • « بعدی
  • «
  • ...
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • ...
  • »
  • قبلی »

قلم نوشت

  • هفتمین جشنواره وقف چشمه همیشه جاری
  • پوستر پویش بین المللی «نسل سلیمانی» رونمایی شد
  • هاشمی رفسنجانی: جوابی برای استدلال‌های رهبری نداریم
  • فراخوان دلنوشته‌ای برای «حاج قاسم» + لینک ثبت‌نام
  • واکنش رهبر انقلاب به روایت ناقص هاشمی از ادعای موافقت حضرت امام با مذاکره
  • طریقت هنر علیه “هنر کاباره” | بخش هفتم
  • طریقت هنر علیه “هنر کاباره” | بخش ششم
  • طریقت هنر علیه “هنر کاباره” | بخش پنجم
  • طریقت هنر علیه “هنر کاباره” | بخش چهارم
  • طریقت هنر علیه “هنر کاباره” | بخش سوم
  • طریقت هنر علیه “هنر کاباره” | بخش دوم
  • طریقت هنر علیه “هنر کاباره” | بخش اول
  • می پرسید چرا به عدالت نرسیدیم؟ جواب می دهیم!
  • چرا ناگزیریم به خیریه های مقامات مسئول حساس شویم؟!
  • اصولگرایی برابر با نظام و رهبری نیست
  • التهاب روانی جامعه، از آب خوزستان تا مائده هژبری
  • ۲۰۳۰؛ امضای مسئولین ساده اندیش، بر سند اسارت فرهنگی
  • مدعیان خط امام مردود مرداد!
  • انقلابی بمانیم تا انقلاب بماند
  • مجلس اقتصادمحور یا مجلس سیاست‌باز؟!
  • چرا اصلاح‌طلبان به غربی‌ها پیغام دادند که باید از مردم ایران انتقام گرفت؟
  • عقب‌نشینی‌های ضددیپلماتیک را پایانی هست؟
  • پیام ژئوپلتیک دیدار پوتین با رهبر انقلاب
  • چه‌کسی بود صدا زد سیمان؟
  • عقربه های نیویورکی
  • دیپلماسی هپروتی!
  • گام‌های راهبردی آمریکا برای نفوذ در ایران
  • برجام بالاتر از قانون نیست!
  • توطئه‌های سفارت خبیث
  • کاسبان واقعی تحریم!

ویدئو قلم

حسن رحیم پور ازغدی
بررسی ابعاد فرهنگی سند ۲۰۳۰ توسط رحیم پور ازغدی

تصویر روز

rehlat-emam
انتظار فرج از نیمه خرداد کشم
?? ?????? ?????...
از وضعتان مطلعم…

دسترسی سریع

  • صفحه اصلی
  • تبلیغات در بچه های قلم
  • همیاری
  • نقشه سایت
  • درباره ما
  • تماس با ما

خبرنامه

برای اطلاع از به روزرسانی‌ها و دیگر اخبار مرتبط با سایت، در خبرنامه اینترنتی ما عضو شوید.

سامانه پیامکی

جهت عضویت در سامانه پیام کوتاه بچه‌های قلم، عدد 22 را به شماره 30007227001212 ارسال نمایید.

كليه حقوق مادی و معنوی، متعلق به بچه های قلم می‌باشد.

  • صفحه اصلی
  • تبلیغات در بچه های قلم
  • همیاری
  • نقشه سایت
  • درباره ما
  • تماس با ما

[ بچه های قلم را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید ]